De afgelopen paar jaar heb ik met enige regelmaat een communicatiecursus gericht op luisteren voor slechthorenden bezocht. Deze cursus is speciaal voor mensen met een gehoorbeperking en de docente is zelf eveneens gehoorbeperkt. Voordat ik aan deze cursus begon, dacht ik, eigenwijs als ik nu eenmaal ben, dat ik dat niet nodig had. Toen ik met de docente kennis maakte, werd mijn nieuwsgierigheid gewekt. De docente is naast gediplomeerd psychotherapeute tevens gediplomeerd verhalenvertelster en ik had haar als een uiterst prettig persoon leren kennen.
Daarom besloot ik om mijn scepsis toch maar opzij te zetten, tenslotte was dit met Haptotherapie eveneens een geweldige stap geweest en mij aan te melden voor de cursus. Het feit, dat ik de cursus ben blijven volgen, bewijst wel dat ik ongelijk had en dat deze cursus erg goed voor mij was en nog is.
Omdat ik aanvankelijk niet wist wat ik kon verwachten, ben ik er open ingestapt en besloot om mij gewoon te laten verrassen. Deze cursus is geen cursus in de traditionele zin, zoals wij dat van cursussen gewend zijn, namelijk uren zitten luisteren naar de docent(e), vragen stellen en aantekeningen maken. Nee, deze cursus is verfrissend anders!
Als gepassioneerd verhalenvertelster, opent de docente elke cursusdag met een verhaal. Een verhaal dat aansluit bij het thema van die dag. Daarna volgt een introductie van het thema, een rondje „hoe zit ik er bij vandaag“ en indien nodig wat lichamelijke ontspanningsoefeningen. Vervolgens wordt het thema geïntroduceerd en volgt er wat theorie. Daarna gaan we aan de slag met wat oefeningen, alleen, met z’n tweeën of in de groep. Dit kan een rollenspel zijn of iets anders. De resultaten van dit deel worden plenair besproken en iedereen kan vertellen hoe hij/zij de oefening heeft ervaren. Dan volgt nog een stukje aanvullende theorie en pauze. Bij dit alles houdt de docente bijzonder goed in de gaten of iedereen alles kan volgen en goed kan luisteren.
Na de pauze, waarin natuurlijk ook ervaringen uitgewisseld worden, gaat het verder. Onze docente is bijzonder creatief en bedenkt over het algemeen ook creatieve oefeningen. Zo worden we soms aan het tekenen gezet, soms aan het kleien, en soms zijn er weer oefeningen met elkaar. Wat heeft dit met communicatie te maken, vraagt u zich nu vast af. Dat deed ik de eerste paar keer ook. Maar, het antwoord luidt: alles! Wij mensen communiceren de hele dag, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, al hebben we dat lang niet altijd door. Communicatie is niet alleen hoe je met elkaar praat, maar omvat ook onuitgesproken communicatie zoals lichaamstaal. De kernvraag van deze cursus luidt: hoe communiceren wij en waarom bestaat er bij communicatie altijd het beeld dat wij gehoorbeperkten, moeite hebben met communiceren? Het antwoord is eigenlijk heel eenvoudig. Wij gehoorbeperkten hebben helemaal geen moeite met communiceren en zijn in feite communicatie-experts! Als geen ander weten wij wat voor onze communicatie belangrijk is en wat we daarvoor nodig hebben, want wij zijn er elke dag mee bezig. Communicatie is zo veel meer dan alleen naar elkaar luisteren. Echt luisteren, doe je met je hele lichaam, met al je zintuigen en niet alleen met je oren. Echt luisteren betekent dat je ook echt begrijpt wat de ander zegt, ook al kost ons dit meer inspanning dan goedhorenden.
Deze conclusie en de cursus zelf waren voor mij een grote eye-opener en ik ben nu blij dat mijn nieuwsgierigheid het van mijn scepsis heeft gewonnen en ik blijf deze cursus voorlopig nog met heel veel plezier volgen.
